با پیشرفت فنآوری و بهبود شرایط کارکرد موتـور از لحاظ افزایـش دور، افزایش نسبت تراکم بالا و دمای احتراق بیشتر، فشار به یاتاقان‌های ثابت و متحرک بیشتر شده است. این تغییرات سازندگان روغن موتور را براین داشته است تا روغن‌هایی متناسب با فنآوری موتورها با زمان تعویض بیشتر، تولید نمایند. امروزه با توجه به استانداردهای زیست محیطی، تبخیر و کاهش سطح روغن موتور، محدود شده و سرریز روغن به منظور تأمین کسری روغن موتور کاهش یافته است.  برای انتخاب یک روغن موتور خوب، شاخصهای مختلفی باید مدنظر قرار گیرد. یک روغن موتور مرغوب، دارای گرانروی ( ویسکوزیته) مناسب و ضریب اصطکاک بسیار پایین بوده و توانایی روانکاری بخشهای مختلف و قطعات متحرک موتور را دارا است.  روغن موتورها علاوه بر سازگاری با ترکیبات پلیمری موجود، باید اثرات بازدارندگی خوبی در مقابل زنگزدگی، خوردگی، اکسیداسیون، تبخیر، انجماد، اشتعال و سایش دارا باشند. یکی از مواردی که باید مد نظر قرارداد، زمان تغییر رنگ روغن به سیاه می باشد . روغنی که در اثر کارکرد به مرور زمان سیاه نشود، مناسب نمی‌باشد زیرا در داخل روغن موادی بنام شوینده وجود دارد که باعث میگردد تا دوده های ناشی از احتراق که در سیلندر بوجود می‌آید و در اجزا موتور می‌نشیند را شسته و در روغن حل گردد در صورت عدم شویندگی مناسب روغن باعث عدم خنک شدن موتور به علت رسوب دوده در اجزا و نیز کاهش تلرانس های قطعات و در نتیجه گیر پاژ کردن موتور  می‌گردد .   از دیگر خاصیت های مهم روغن عدم اسیدتیه شدن روغن- که باعث ایجاد خوردگی اجزا موتور می گردد- می باشد . هم چنین عدم لخته شدن ( ژله ای شدن)روغن موتور در زمان کارکرد تعیین شده است زیرا اگر روغن نامرغوب باشد امکان ایجاد لخته شدن وجود دارد که در این صورت به قطعات متحرک خودرو آسیب وارد می‌گردد . روغن ها از لحاظ شیمیائی به سه دسته زیر تقسیم بندی می شود : 1-    روغن های پایه معدنی  2- روغن  نیمه سنتتیک  3- روغن تمام سنتتیک  در انتخاب روغن با توجه به توصیه سازنده می بایست با توجه به تقسیم بندی فوق توجه ویژه ای در نظر گرفت.